Bologna,Kalbimdeki Yerin Ayrı

Ve nihayet Bologna dayız. Burası İtalya nın kuzeyinde Kızıl Şehir de denilen bir yer. Bu lakabın hakkını verircesine kırmızı tuğladan yapılmış binaları ve meşhur Bolonez sosu ile ünlü. Aynı zamanda Kızıl lakabı ile paralel solcu bir şehirmiş. Beklentilerimin çok üstünde çıktı burası benim için. Avrupa nın en eski üniversitesine sahip bu şehirde Dante,Erasmus,Albrecht Dürer ve Kopernik mezunların arasındaymış. Eğitim seviyesi ve yaşam kalitesi yönünden oldukça iyiymiş. İnsanların çok şık ve kibar olduğu,temiz,düzgün orada olduğumuz sürece rahatsız edici hiçbir olay veya taşkınlıkla karşılaşmadığımız bir yer oldu. Fiyatlar diğer Avrupa ülkelerine göre oldukça makul. Nitekim otellerde öyle. İtalya nın hemen hemen her yerine tren ile ulaşım var. Havaalanı şehre çok yakın. Güzel anılarla ayrıldığımız bir şehir oldu bizim için. Bakalım siz nasıl bulacaksınız kısaca gezelim o zaman bu şehri. 

Bologna nın ana caddesi Via Dell Indipendenza sizi doğruca şehrin kalbinin attığı iki meydana çıkartır. Gün boyu hareketli ve ünlü ünsüz bir sürü mağazalar ile dolu bir cadde.  

Bologna dünyanın en uzun Portico larına yani fotoğrafta görülen kemeraltı denen yapılara sahip. Toplam uzunluğu yanlış hatırlamıyorsam 3,5-4 km arası. Zamanında şehir kurulurken insanlar yağmurdan ve kardan,yazında güneşten etkilenmesinler diye her binanın altına yapılmış. Neredeyse sadece karşıdan karşıya geçmek için yola çıkıyorsunuz ve sonra tekrar Portico larının altında yolunuza devam ediyorsunuz. Güneş varmış,yağmur mu yağıyormuş amaaaan bana ne... Öyle uyduruk da değiller,oldukça estetik hatta işlemeli olanları var. Adamlar değer veriyor kardeşim,her insana,her yaşama. Off off yazarken efkar bastı yine. İşte bu değeri gördükten sonra kendini önemli zannediyor ve ülkeye iner inmez sağdan soldan sıkıştıran, korna çalan arabalarla,yaya geçidinde yol vermemek için hızlanan araçlarla gerçek dünyaya dönüyorsun. 

Neyse devam...

Şehrin en ünlü meydanı Piazza Maggiori. Meydan da görülen bu bina San Petronio klisesi. Giriş ücretsiz fakat biz tam da Paris deki Charlie Hepdo saldırısının ertesinde gittiğimiz için güvenlik her yerde çok sıkıydı. 

İçeride Dante nin cehennemi tasvir ettiği freskleri ile meşhur. Dışarıdan bakınca pek bir numarası yok gibi görünse de içi güzel. Yapımı neredeyse 300 yıl kadar sürmüş. 

Palazza D'Accursio 13. yy dan beri belediye sarayı olarak kullanılmaktaymış. Adamlar karafatma var,amaan bu eskimiş yenisini yapalım dememişler. Ana giriş kapısının hemen üzerinde Bologna lı Papa 13. Gregory nin heykeli var. İçerideki toplantı salonlarını özellikle Kırmızı salonu görebilirsiniz. Hatta şanslı gününüzdeyseniz toplantı sırasında hoparlörlerle dışarıya verilen seslerden tartışmaları duyabilirsiniz. 

Gün batarken burada olmak ayrı bir keyif. Güneşin bu tarihi yapılar arasında süzülmesini izlemek ve o kızıl renklerin değişikliklerini seyretmek müthiş. 

Ve Maggiore ile bitişik diğer bir meydan Neptuno çeşmesinin de içinde bulunduğu Piazza Neptuno. Fotoğrafa bakınca heykelin sağ tarafında bir kısmı restorasyonda olan Palazzo Re Enzo sarayı var. Sol tarafında ise gün boyu hareketli olan eskinin borsası şimdinin kütüphanesi olan Sala Borsa. 

Deniz ve suları kontrol ederek onları hareketsiz hale getirmek için sol kolunu ileriye doğru kaldırmış Neptün ün heykeli en tepede. Hemen altında dört tarafta birer tane olmak üzere ellerinde balık tutan çocuk heykelleri var. Heykelin en altında ise yine dört adet yarı kadın yarı balık heykeller bulunuyor. Bunlarda o dönem bilinen dört büyük nehir olan Ganj,Nil,Tuna ve Amazon u ifade etmekteymiş. 

Bologna nın tarihi güzelliklerinin yanında lezzetli yemeklerini de mutlaka tatmalısınız. Maggiore meydanından Mercato Di Mezzo günün her saati hareketli,kıpır kıpır bir sokak. El yapımı makarnalar,Adriyatik ten gelen tazecik balıklar,meyveler sebzeler,çeşit çeşit peynir ve şarküteri ürünleri beni baştan çıkardı. Size Simoni,Atti,Eataly ve özellikle Tamburini yi tavsiye ederim. Eataly nin bizim buradaki ile hiç alakası yok. Hatta diğerlerinin arasında onu pek kaile alan da yok. 

Hazır buraya gelmişken Tamburini de spagetti bolonez yiyin. Ya da tortellini veya motadella yiyebilirsiniz. Nefis nefis nefis. Burada sabah öğle akşam makarna yiyebilirim. Hatta İtalya nın gördüğüm hiçbir şehrinde bu kadar güzel makarna yemedim diyebilirim. 

Yalnız bu postu hazırlarken öğrendim ki Bolonez sosu geleneksel olarak yapan restoranlar içine az miktarda domuz eti koyuyorlarmış. Bunu bilmiyordum açıkçası aklıma bile gelmedi. Kırmızı etten yapılır diye düşünmüştüm. Hatta risotto da içindekileri sordum ama. Umarım benim yediğim yerler bu sosu geleneksel tarifle yapmıyordur. Siz yemeden önce sorun isterseniz. 

Bologna Üniversitesi 1088 de Batı da kurulan en eski üniversite. Duyunca kendi kendime tekrarladım 1088,1088. İnanılmaz geldi bana. 

İtalyan fizikçi Galvani nin heykeli meydanı süslüyor. 

Verdi meydanı üniversite bölgesi olduğu için sokak cafeleri ve öğrenciler ile oldukça hareketli. 

Yönümüzü dar sokaklara çevirip Via Santo Stefano ya doğru yol alıyoruz. Bu yol üzerinde pasta ve makarna yapmak için gerekli  malzemeleri satan dükkanların yanı sıra antikacılar ve tasarım ürünler satan mağazalarda var. Yıl da birkaç kez Piazza Santo Stefano meydanında çok eski bir gelenek olan antika pazarı kuruluyormuş. Görmeyi çok isterdim ama bize denk gelmedi.

Piazzalar yani meydanlar eskiden beri insanların bir araya gelip sosyalleşmesi için çok önemli olan ve şehir planlamalarında yer verilen detaylardan birisiymiş. İtalya da da bu tür meydanlardan bol bol var. Bizde ki adı Avm ler yani. 

Santo Stefano Bazilikası denen yer aslında bir kompleks yani halk arasında yedi kliseler denen yer. 5. ile 8. yy arasında inşa edilmiş ve sadece 4 tanesi bugün ayakta kalmış. 

Eğik kuleler bu meydana oldukça yakın ve şehrin simgelerinden biri. Gözünüz yerse 400 küsur basamakla tepesine çıkıp Bologna manzarasını seyredebilirsiniz. ve sonunda kulelerin hemen dibinde Gelateria Gianni de nefis dondurma yiyebilirsiniz. En güzeli hangisi mi İtalya dayız ve tabii ki rocotta lı olan. 

Bir de son olarak biz buradan Floransa ve Venedik yaptığımız için gidip görme gereği duymadık ama siz isterseniz Via Piella 18 numarada Venedik Pencere si olarak adlandırılan bir yer varmış,oradan bakınca kendinizi Venedik te sanıyormuşsunuz. ama bence oraya kadar gitmişken atlayın trene 1,5 saat sonra batmadan Venediğin kendisini görün derim ben. 

Burada yediğiniz makarna ne bizim bildiğimiz makarna ne de Tiramisu bizim bildiğimiz Tiramisu. Adamlar biliyor işi der ve konuyu kapatırım. Atladığım yada sormak istediğiniz varsa yardımcı olmaya çalışırım. 

En son Eataly de Parmesanın kilosunu 300 tl gibi hatırlıyorum ama buradan ben parmesanın kilosunu 18 euro dan aldığımı belirtmeden geçemeyeceğim. Paolo Atti&Figli adında ki 100 küsur yıldır açık olan bir dükkandan ev yapımı makarnalar alabilirsiniz. Yalnız gelince suda haşlamaya kalkmayın zira pek bir şeye benzemez. Öğrendiğime göre makarnayı et suyunda pişiriyorlarmış. Makarnaya bakışım değişti. 

Bu not kendime;Bir daha gezi notlarına bu kadar ara verme ,araya zaman girince öğrendiklerimi hatırlamak ve toparlamak zor oluyor.