William Shakespeare

"Bütün dünya bir sahnedir" demiş Shakespeare. Yaşantısındaki trajedi ve komedileri sadece sözleriyle değil şiirleriyle dile getirmiş. Aslında soneler onun içi dünyası gibi. Heyecanları,acıları,istekleri...
Birçok kitap bloğu olan arkadaşlarımla kıyaslandığında onlar kadar yoğun ve aralıksız kitap okuduğumu söyleyemem. Genelde yabancı yazarlar özellikle de dünya klasikleri ilk tercihim. Rus,İngiliz ve Fransız Edebiyatının klasiklerini bitirmeyi hedefliyorum ama daha çok yolum var. Klasikler bir derya sanki. Çeviri roman dediğim zaman da tabii ki yazar ama ikinci dikkat ettiğim şey de yayınevi veya çevirmendir. En klasik,bilinen romanda bile çeviriden çeviriye öylesine anlatım farkları ortaya çıkıyor ki. 
Neyse uzatmadan çeviri roman da ilk tercihim İş Bankası Yayınları Hasan Ali Yücel dir. Onda bulamazsam Yapı Kredi Yayınlarına bakarım. 
Bir Shakespeare hayranı olarak Sonelerini okumak istediğimde yine Hasan Ali Yücel çevirisi ile okudum. Kitabın içinde ayrıca sonelerin İngilizcesi de mevcut. 
Gelelim sonelerin özelliğine. İlk kez Rönesans İtalya sında başlamış. Shakespeare hayatının birçok gizli köşesini sonelerde açmış. Bilginler ve eleştirmenlerde geçmişten beri içindeki anlamları gizli noktaları araştırıp durmuşlar. 
Konusuna gelince . Yazdığı 154 sonenin 126 sı sarışın ve soylu bir genç erkeğe yazılmış aslında. Bunlar da sevginin anlatılma şekli yazarda eşcinsel bir eğilim olduğu düşüncesini ortaya çıkarmış ama bu sır olarak kalmış.Bu kişinin kimliği en çok merak edilenlerden ve araştırılan noktalardan biri olmuş. Gence karşı öyle büyük bir sevgi beslemiş ki tüm sonelerinde ondan bahseder,ihanetlerini affedermiş. İnişli çıkışlı bir ilişkiden sonra ayrılmışlar. 
127 den 152. soneye kadar yazar esmer bir kadınla yaşadığı acı tatlı hayatı anlatır ve  son sonelerde başka bir ozana yazılmış. Tabii bu kişiler de gizemini koruyor. Bazı soneler dil ve anlatım,üslup yoluyla incelendiğinde Shakespeare in yazmadığı düşünülse de tam bir sonuca ulaşılamamış. 
Kimi eleştirmenlere göre  Shakespeare tam olarak kendi hayatını yansıtmamış aslında sonelerinde. Tüm gizemi ve çeviri zorluğuna,içinde gizlenen kelime oyunlarına rağmen dilindeki sadelik ve estetik muhteşem bence. 
Geçen Tatlı Cuma postumda 1. soneyi paylaşmıştım sizinle. Bu hafta da sırayı bozmadan 2. sıradaki soneyi paylaşıyorum. 

Kırk yılın kışı,güzel alnını kuşattı mı,

Kapladı mı yüzünü derin çukurlar artık,

Gençliğinin kibirli,süslü giyim kuşamı

Beş para etmez olur,hırpani yırtık pırtık:

O zaman sorarlarsa güzelliğin nerdedir,

Dinç ve şen günlerin hazinesi ne oldu;

Dersen yuvalarına çökmüş şu gözlerdedir,

Bencillik utancıyla israfa övgüdür bu.

Kavuşur güzelliğin çılgınca alkışlara

"Benim güzel çocuğum beni kurtarır" dersen

"Ve yüzümü ağartır ben yaşlandıktan sonra,"

Güzelliğinin onda sürdüğünü göstersen.

        

O,sen yaşlandığında yeniler varlığını,

  Soğuktan donan kanın duyar ısındığını.

Ben bu Pazar ailemi görmek için Ankara ya gidiyorum. Ve size de mutlu bir haftasonu diliyorum. Gittiğiniz tüm yollar sizi de sevdiklerinize kavuştursun. 

Görsel: Pinterest

Kaynak: Hasan Ali Yücel Soneler