22 Temmuz 2013 Pazartesi

Yine,yeniden


Uzuuun bir aradan sonra yeniden yazmaya başladım. Planlanmış ve de isteyerek verilen bir ara değildi. Şu oldu,bu oldu demeyeceğim. Aslında olmuş bitmiş bir şey de yok. Ama olur ya bir türlü eliniz varmaz, diliniz dönmez. Teknolojiyi ne kadar sevsem de bu sürede bilgisayara bile oturmak gelmedi içimden. Bu arada merak edip soranlara binlerce teşekkürler. 
Kışın, saati defalarca erteleyip yine de yataktan sürünerek kalkan ben, tatil başladı, artık rahat rahat uyu değil mi? Yok her zamankinden erken, gözler fal taşı gibi açık güneşe merhaba diyorum sanki. 
Okulu kapattım. Milletçe yoğun bir Haziran geçirdik. Vücut ve beyin tatil istiyor artık. Kumlara uzanmak, denize girmek,bilmediğim yollarda yürümek,dünyadan bihaber...Günler ilerledikçe fırında ağır ağır pişen bir tavuk gibi hissediyorum kendimi. Nemden uzaklaşmak ,buralardan gitmek istiyorum .Derken, hızlıca karar verip bir kaç günlük kaçamak yaptık. 
Gittim ama aklım bahçede. Sebzelerimde.  Ben yokken nasıl dayanacaklar o kadar gün, güneşin sıcağına. Gitmeden önceki akşam bol bol suladım hepsini. Sanki vedalaştım. Sıkı sıkı tembihliyorum. Sakın ölmeyin,topraktaki suyu dikkatli kullanın diye. Biz yokken bol yağmur yağsın diye dualar ederek bıraktım yani. 
Bu satırlardan sonra tatile ne kadar ihtiyacım olduğu daha iyi anlaşılmıştır sanırım. 
Dönüşte koşar adım sebzeleri ziyaret ve ölmedikleri için sevinçle yapılan birkaç dans figüründen sonra hayatımın en hızlı valizini ( çanta dersek daha uygun olur) hazırladım ve aynı gün dört gözle beklendiğimizi bildiğimiz Ankara ya bizimkileri görmeye gittik. 
Kaç yaşınızda olursanız olun anne baba evinde hep çocuksunuz. 
"Her yer açık, esiyor ,üşütürsün"
"Sırtına minder koy"
"Salatadan da ye biraz"
"İstediğin zaman yat ,sabah uykunu almadan kalkma"
"O yemek az değil mi?" "Bundan da al"
Anlayacağınız  Ye İç Yan Gel Yat modundayım. Mutluluk verici. Şımarıklığım tavan yapmış. "Onu yapalım mı? Şu da olsun mu?" diye taleplerim giderek artıyor. Kaşla göz arasında her şey hazır. Annem yapıyor ben fotoğraf çekiyorum.Bu sırada masadan bir ses ;
"Hadi öteki yemekler soğudu,herkes seni bekliyor. " Alışkın değiller tabii benim bu hallerime. Defalarca tabağı bir oradan bir buradan...
Böyle bir atmosferde benim kilolar aldı başını gitti tabii. 
"Amaaan Olsun" dedim kendi kendime.  
İki haftadan sonra evimize döndük. Bu sürede anılar ve tarifler biriktirdim.  Dinlendim,şarj oldum ve artık şu biriktirdiğim işleri ve blog ziyaretlerimi yapabilirim. 
Oradayken oldukça pratik bir pizza yaptı sevgili annem. Bir baktım malzemeleri üstüne dizmiş fırına vermek üzere. 
"Dur hangi ara yoğurdun hamuru?" demeye kalmadan annem; "Hamur değil o baban pide alıp geldi onunla yaptım "deyince  aklıma onca yoğurduğum,mayalansın diye beklediğim hamurlar geldi. Ohooooo dedim zaman kıymetli,pratik olmak lazım tabii. Hemen başladım anneme nasıl yaptığını anlattırıp,bir yandan da not etmeye. Kendim için değil inanın. Sadece şu bloğa bakıp hala aynı yazıyı görmekten bıkanlar için. 

PİDE PİZZA

Ramazan pidesinin üstünü bıçağınızla yatay şekilde kapak gibi çıkarıyorsunuz. Pidenin alt kısmı yaklaşık 1 parmak kalınlığında olmalı. Pizzanın tabanı olarak kullanacağımız kısımda burası. Pidenin üzerine sürmek için 1 yemek kaşığı kadar biber salçasını,kekiği,birkaç diş sarımsağı bir kapta karıştırıp zeytinyağını yavaş yavaş ekleyerek salçalı karışımı sürülecek kıvama gelene dek inceltin. Daha sonra bir fırça,kaşık veya elinizle salçalı sosu pidenin üzerine sürün. Bunun üstüne koyacağınız dilediğiniz pizza malzemesini bir kaba alın ve üzerine 1 yumurta kırarak karıştırın. Yumurta, malzemelerimizin dağılmadan pidemizin üzerinde kalmasını sağlayacak. İsterseniz önce malzemeleri pidenin üzerine dizip,çırpılmış yumurtayı sonradan üzerine gezdirebilirsiniz. Şimdi artık pizzayı fırına vermeye geldi. 180 dereceye ısıtılmış fırında malzemeleriniz hafifçe kızarana dek pişirin ve pizzanın üstüne kaşarı serpiştirip tekrar fırına vererek peynirler eriyene kadar fırında tutmanız yeterli. 

Afiyet olsun.







İnanın annem yaptı diye değil ben bunu yemelere doyamadım. "Ellerine sağlık kuzum" 
Bundan sonra pizza için hamur yoğurma işi bitmiştir benim için. 















4 yorum:

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...