25 Haziran 2014 Çarşamba

Bilmem ki, Nereden Başlasam?


Uzun bir ara oldu biliyorum. Vazgeçtiğimi bile düşünmüş olabilirsiniz. Son yazılarımın arası epey açıktı ve  oldukça seyrek yazmaya başlamıştım. Pek tat tuz da yok gibiydi. Şimdi eski postlarımı okudukça aslında ne kadar görünürmüş herşey ama ben bir türlü görememişim diyorum. Neyse demek ki yaşanması gerekiyormuş. Bir süredir artık yazmak istedim ama ne yazsam,nereden başlasam,nasıl söylesem bilemedim. Ama baktım ki vazgeçmek istemiyorum,özlemişim; o zaman yazmalıyım dedim. Çok gizemli oldu değil mi? Bir süredir yoktum evet ama hayatımda yaşadıklarımı,isteklerimi,hayallerimi,yaptıklarım ve yapacaklarımı sorguladığım,asla neden ben demeden ama herşeyin bir nedeni vardır dediğim bir dönem yaşadım. Mart ayının son günlerinde yani son postumdan kısa bir süre sonra sabaha karşı ilk kez geçirdiğim ve aslına bakılırsa ne olduğunu hastanenin acilinde öğrendiğimiz bir epilepsi krizi yaşadım. Nasıl olur,bu yaştan sonra olur mu diye şaşkınlık yaşarken tetkikler ve birkaç gün içerisinde bizi bekleyen asıl şoku öğrendik. Mandalina büyüklüğüne ulaşmış ve 12-13 yıldır benimle var olan bir beyin tümörü. O anda sanki bir robot gibiydik eşim de, ben de. Hastane; sonuçları tabii ki bizden önce almışlar ve beyin cerrahisi doktorları ile görüşmeleri yapıp durumu incelemişler. Bize birşeyler göstermeye ameliyatın nasıl yapılacağını,nedenleri,nasılları izah etmeye çalışıyorlar ama ben sanki orada değilim. Yani bedenim orda ama ben hala o iki kelimeyi kendi kendime tekrarlıyorum. Sonrada beynim daha doğrusu hayal gücüm ameliyat sonrasını ve olabilecekleri ışık hızıyla canlandırmaya başlıyor. Neyse süreç çok hızlı ilerledi ve kriz sonrası yaşadığım şiddetli baş ağrısı için içtiğim bir aspirin nedeni ile 1 hafta sonraya ertelenen ameliyat 9 Nisan da yapıldı ve tümör alındı. Bu arada doktorlarım başından beri tümörün iyi huylu olduğunu ve türünü biliyorlardı. O nedenle içimiz biraz daha rahattı. Sadece ameliyat ve sonrasında herhangi bir olumsuz durumun oluşmamasını umut ediyorduk. Herşey yolunda gitti ve şimdi iyileşme sürecindeyim,sonuçlarım temiz. Kendi işimi yapabiliyorum. Ufak tefek şeylerin dışında pek birşey kalmadı sayılır. Temmuz başındaki mr kontrolünde de herşey normal ve iyi çıkarsa artık geçti diyebilirim kendi kendime.
Bu zor süreçte aslında sadece biz değil bizimle birlikte ailelerimiz,arkadaşlarımız ve yakın dostlarımız da şok yaşadılar. Hatta bu küçük kasabada sadece bir süre bir arada olduğumuz insanlar bile arayıp sordular. İnsan böyle zamanlarda daha da mı duygusal oluyor acaba? Herkes destek olmaya,moral vermeye,yardımcı olmaya çalıştı. Blogdan,facebook veya instagramdan tanıdığım ama hiç yüzyüze gelmediğim ve şahsen tanışmadığım insanların bile desteklerini,geçmiş olsun dileklerini unutamam.
Geride kalan zor dönemimde iyi dilekleriniz ve dualarınızla beni yalnız bırakmadınız. Hayatımın en zor sınavında artık daha iyi olduğumu paylaşmak istedim. En başta ailelerimiz,dostlarımız,sevdiklerimiz,Anadolu Sağlık Merkezi John Hopkins Hastanesi doktorları Ahmet Hilmi Kaya,Arif Topal ve tüm beyin cerrahisi ekibine ve hastane personeline tekrar ve tekrar çok teşekkür ederim. İyi ki varsınız.






18 yorum:

  1. Çok çok geçmiş olsun. Bundan sonra hayatın iyi sürprizleri ile karşılaş hep. Gelmiş geçmiş olsun, bi daha da buralara uğramasın kötü sürprizler. Eminim hayata bakış açın çok değişmiştir. Her şer de bir hayır vardır sözünü hatırlayarak , şerrini hayra çevireceğini ve bundan sonra çok daha farklı ve leziz yaşayacağını düşünüyorum.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Haklısın Füsun. Birden bire yaşamın ,düşüncelerin herşey alt üst oluyor. Hani milat derler ya öncesi ve sonrası. Aynı öyle benim için milat oldu sanki. Rabbim beterinden herkesi korusun. Bu kadarına şükür. Teşekkür ederim mesajların için.

      Sil
  2. cok sukur gecti gitti. iyisin artik. lutfen sayfayi bos birakma malum ramazan geliyor. tarif ve fikirlerine ihtiyacimiz var.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Çok teşekkür ederim güzel sözlerin için. Hızla iyileşiyorum gibi. İçeriyi bilemediğim için hala temkinli konuşuyorum. Elimden geldiği kadar biriktirdiğim ve yeni öğrendiğim tatları sayfada paylaşacağım. Umarım beğenirsiniz.

      Sil
  3. çok geçmiş olsun, hayat iyi kötü sürprizlerle dolu, allah çaresiz dert vermesin, yoksa hepimizin kaderinde böyle elim şeyler olabiliyor, umudumuzu kaybetmemek, inanmak, şükretmek lazım..

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Çok haklısın Cecilia. yazdığım gibi hiçbir zaman neden ben diye isyan edip sorgulamadım. Güzel şeyler olurken neden ben diye sormadığımız gibi. Ne büyük dertleri,sıkıntıları olan insanlar var. Bu kadarına çok şükür. Rabbim herkesi beterinden korusun. Çok teşekkür ederim güzel yorumun için.

      Sil
  4. Aman Allah ım nasıl şaşırdım ve üzgünüm şuan inan bana...Çok ama çok geçmiş olsun şükür ki iyisin yine buradasın... Allah acil şifalar versin bir daha yaşatmasın inş. Kendine iyi bak canım sevgiyle kal ve hep iyi ol...

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Çok teşekkürler Nehircce. Daha iyiyim artık çok şükür. Sen de kendine iyi bak. Allah kimseye çaresiz hastalıklar vermesin. Sevgiler canım.

      Sil
  5. Çok geçmiş olsun canım Allah devamında da acil şifalar versin, herşeyin başı sağlık bunu en aciz düştüğümüzde Allah'ımıza sığınarak yaşıyoruz malaesef ben de çok yaşadım dualarla ayaktayız çok şükür herzaman duacınım canım sevgiler

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Çok teşekkür ederim. Size de çok geçmiş olsun. Hayatta herşey bizler için değil mi zaten? Bu günümüze çok şükür.
      Allah beterinden korusun hepimizi.

      Sil
  6. canım inşallah mr sonuçlarıda iyi çıkacak. Allaha şükür daha beteri olmadı. herşey
    bizim için. her an herşey olabiliyor. aslında ne kadar ipin ucunda bir hayatımız olduğunu,
    günlük üzüntülerin ıvır zıvırdan başka birşey olmadığını gösteriyor bunlar bize. tek önemli
    olan sağlık. Allah şifalar versin..

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Çok teşekkür ederim arkadaşım. Umarım mr da temiz çıkar. İnan iyiyim diyorum ama bir yanım son anda bir sürpriz olmaz inşallah diyor. Hala korkuyorum anlayacağın. Ama ilk günlerimden bu yana çok şükür...Çoğumuz günlük sıkıntıların boş olduğunun bilincindeyiz ama insanız işte yine de kendimizi kaptırıp üzülüyor yada zaman zaman kızıyoruz. Belki de akıl sağlığımızı koruyan şey bu. Ama kaptırmamak lazım tabii. Öpüyorum seni. Hayırlı Ramazanlar canım.

      Sil
  7. Çok merak etmiştim Tatlıcumam hastalanabileceğini nedense düşünememişim ,şimdi şaşkınım ve kendime kızgınım.Daha önce yazmalıydım ,face de bulamadım...Neyse çok çok geçmiş olsun ,kısa sürede atlattığına sevindim.Dilerim ilerde her türlü sonuç iyiden öte çok iyi olur.Sağlığına duacıyım...Burası yakın ve uzak dostların mekanları gibi ;haberli habersiz dostlar biryerlere giderler bir süre ışıklarını göremeyiz ,umutla bekleriz ışıklarının yanık görmeye ,gördüğümüzde de sevinç duyarız, aynen öyleyiz...Selam ve sevgiler.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Ne kadar güzel anlatmışsınız Arzu Hanım. Fark etmeden alışmışız birbirimize. Ses gelmeyince bir an düşünüp umut ediyoruz belki de...Yoktur birşey,yoğundur,hamiledir,taşınıyordur. Daha yeni başlayanlar belki de vazgeçtiler diyerek. Ama kötü şeyleri düşünmüyoruz. Düşünmek bile istemiyoruz belki de. Yakıştırmadığımız,olumsuz düşünceleri çağırmamak için belki de. Hep öğretmediler mi bize. Gülmeye bile korkarız. Çok gülersem çok ağlarım diye. Neyse...Daha iyiyim çok şükür. Allah kimseye göstermesin. Beterinden korusun hepimizi. Sevgiler.

      Sil
  8. çok çok çok geçmiş olsun çok şükür ki atlatılmış bir olay umarım bir daha yaşanmaz

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Umarım Mine ciğim. Çok teşekkür ederim yorumun için. Allah herkesi korusun.

      Sil
  9. çok çok geçmiş olsun, umarım en kısa zamanda iyi haberlerinizi duyarız, sağlıklı günler dilerim, sevgiler...

    YanıtlaSil

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...